28 uur in Barcelona

Dit verhaal is geschreven door Happy Mom Adinda, lees hier haar bio.

Sinds ik moeder ben vind ik de dagen voorbij vliegen. Regelmatig vraag ik mezelf ’s avonds af wat we nou precies gedaan hebben. Ja, van alles. Er is alleen zo weinig tijd om erbij stil te staan. Romy Boomsma, ook moeder van twee kindjes, vatte het onlangs perfect samen; “Met twee is ineens elke minuut ingevuld.” En die minuten worden niet – of weinig – aan jezelf of partner besteed. Dat is ook helemaal niet erg, want je weet dat het erbij hoort. Dat neemt echter niet weg dat het ouderschap genoeg uitdagingen met zich meebrengt, de ene fase pittiger is dan de andere en het daarom juist belangrijk is om soms even “off duty” te zijn zodat je weer kunt opladen.

Nu doen we geregeld leuke dingen samen, maar écht even met z’n tweeën weg was lang geleden. Mark stelt regelmatig voor om samen een paar dagen weg te gaan. Ik antwoord dan altijd enthousiast, maar verschrikt tegelijk; “hoeveel dagen en nachten had je precies in gedachten? En waar naartoe?” Mark kent me goed genoeg en antwoordt steevast; “Komt goed Adin, we gaan heus niet te lang zonder de kindjes weg.” Ik mis die kleintjes snel en vind het loslaten soms nog lastig. Een eeuwig dilemma, want ik weet hoe fijn het is om af en toe even geen mama te zijn.

Na een drukke periode waarbij Mark voor zijn werk (verslaggever bij NUsport) in Frankrijk zat tijdens de Tour de France, waren we toe aan tijd voor elkaar. En zo was daar, mega last minute, 28 uur Barcelona. Sinds de kindjes er zijn heb ik nog nooit zonder ze gevlogen. Niet bewust overigens, maar ik sta er ook niet om te springen. Ineens denk ik dat het vliegtuig gaat neerstorten, terwijl ik nooit vliegangst heb gehad. Het was dus maar goed dat we nu twaalf (!) uur van tevoren boekten zodat ik er niet te lang bij stil kon staan. De kindjes waren al een heel weekend uit logeren bij opa & oma en wij hadden – naast het wettelijk huwelijk van mijn beste vriendin – weinig op de planning staan. Ja, wat bijslapen en zien wat de dag ons brengt. De kindjes waren dus al check. Wat ook meehielp was dat een vriend van Mark in de organisatie van festival DGTL zit én we een KLM voucher hadden met een tegoed dat genoeg was voor een retourtje Barcelona voor twee personen. Ineens dachten we; waarom ook niet, we gaan gewoon! Hoewel ik de dag van vertrek licht gespannen was, voelde ik ook aan alles dat het de beste spontane actie ooit zou zijn.

Met alleen een canvas tas als handbagage – halleluja – vertrokken we naar Schiphol. In 28 uur hebben we geshopt, op het strand gegeten en geslapen, gedanst en geluncht. Maar vooral hebben we genoten van de tijd met elkaar en het was een verademing om even niet tien stappen vooruit te hoeven denken, maar alleen te bedenken wat en waar we wilden eten. Eenmaal terug in het vliegtuig naar Amsterdam, kon de terugreis ons niet snel genoeg gaan.

Als je eraan toe bent en het kan, doe het gewoon!