Een kinderwens, mijn kinderwens, onze kinderwens

Dit verhaal is geschreven door (onze nieuwe) Happy Mom Virginie, lees hier haar bio.

Al heel vroeg wist ik dat ik kinderen wilde. Toen ik klein was riep ik altijd zomaar een aantal want als kind bestaat de wereld enkel uit mogelijkheden.

Toen ik de puberteit in ging en ik met mijn vriendinnen over kinderen praatte, riep ik eigenlijk altijd dat ik maximaal 2 kids wilde. Omdat ik zelf uit een gezin met 4 kinderen kom en de 3e in lijn ben, ken ik de drukte binnen een groot gezin maar al te goed en wist daarom dat 2 kinderen voor mij het juiste zou zijn.

Het idee van die 2 bleef altijd overeind staan en tegen de tijd dat ik mijn twintiger jaren bereikte wist ik ook dat ik jong moeder wilde worden; 27 jaar leek mij prachtig. Als jonge moeder zou ik nog lekker speels en meegaand zijn; zo’n hippe moeder die nergens haar hand voor omdraaide. En als dan uiteindelijk de kinderen het huis uit gingen zouden manlief en ik nog een heerlijk leven samen hebben als jonge levensgenieters. Oftewel, ik had het helemaal uitgedacht.

Helaas besloot “het leven” anders; mijn relatie was na 7 jaar op mijn 26e voorbij. Daar en op dat moment vervloog mijn droom om op mijn 27ste moeder te mogen worden. Ik vond dat toentertijd heftig om te concluderen want ik was al aan kindjes toe, maar toen ik mijn man twee jaar later ontmoette en we een relatie kregen realiseerde ik me dat het allemaal for the better was geweest.

Vrijwel direct wist ik dat dit de man was met wie ik écht kindjes wilde. En zo rond mijn 30e wist ik dat ik niet al te lang meer wilde wachten. We spraken erover maar mijn man was nog niet zover. We maakten wel plannen wanneer we eraan wilden beginnen. Maar ook hier had het leven andere plannen voor ons in petto. Mijn man vroeg me ten huwelijk toen we 3 jaar samen waren en dus schoof onze kinderwens op tot na ons huwelijk. Dat vond ik toen helemaal niet erg. Het romantische idee van eerst trouwen en dan kindjes had ik altijd in mijn hoofd gehad en nu zou dat dus ook de volgorde worden. Gelukkiger kon je me niet maken.

We trouwden in september 2017, de koudste 16 september sinds 1980 of iets dergelijks maar dat boeide mij werkelijk niets! Dit was waar ik altijd van had gedroomd; trouwen met de liefde van mijn leven, een prachtige jurk en volledig opgaan in die ene dag die in het teken stond van ons als stel. Ik zat enorm op een roze wolk en wist, hierna mogen we aan ons volgende avontuur beginnen; kindjes. Little did I know...

Lees hier deel 2. De eerste zwangershap.