In Spanje heet een oma abuela

Dit verhaal is geschreven door Happy Mom Lin, lees hier haar bio.

Een abuela is de mater familias die alles regelt, voor zover zij daartoe nog in staat is natuurlijk. Abuela stichtte samen met abuelo, opa dus, een gezin en zorgde daar goed voor en dat doet zij nog altijd. Abuela houdt alles in haar omgeving in de gaten. Voornamelijk haar man als dat kan; Spaanse mannen willen nog weleens een oogje laten vallen op iets of iemand anders. Ze houden van jagen, praten over de politiek of wat hen nog meer bezighoudt. En praten kunnen zij zeker, urenlang met hun lotgenoten, biertje erbij totdat abuela laat weten dat het wel genoeg is.

Abuela haar kinderen zijn haar rijkdom. Vroeger waren het er vaker meer dan nu want die vele kinderen konden dan op het land meehelpen of in de huishouding. Tegenwoordig krijgen Spaanse vrouwen minder kinderen want scholing is erg belangrijk en ook kostbaar. Op zondag na de kerk gaat men in de zomer naar het strand alwaar een tentje wordt opgezet. De tafels en stoelen worden uitgestald, evenals de koelboxen met daarin allerlei alcoholische versnaperingen. Een kleedje en een kaartspel erbij, kinderen en nietos (kleinkinderen) eromheen en het feest kan beginnen. Abuela op haar best.

In de winter gaat het hele gezin met kinderen en vaak gillende kleintjes (dat is hier heel gewoon, soms tot elf uur  ‘s avonds) een restaurant bezoeken.

Is abuela weer een stukje ouder dan wordt zij, al dan niet door abuelo, ondersteund over de boulevard getrokken om te wandelen want dat doen de Spanjaarden erg graag. Al pratend sloffen zij gezellig langs de strandtentjes (chirinquitos) of kleine cafeetjes waar zij bekenden tegenkomen om wat nieuws mee uit te wisselen. Mantelzorg is hier normaal want abuela zorgde voor de kinderen en daarna voor hun kleintjes omdat de kinderen bleven werken. Daarom is het nu tijd om voor abuela te zorgen. En dat doen de kinderen met liefde en respect.

Niet alle abuelas zijn in het zwart gekleed ( nadat manlief overleed droeg men alleen nog maar zwart om te rouwen). Er zijn ook kleurige en fleurige abuelas met Iphones, oordopjes, sportkleding en dito gympen maar één ding blijft overeind: dat praten gaat maar door.

En over dat praten moet toch wel gezegd worden dat het hen niets interesseert of jij meeluistert of overstemd wordt want met hun schelle, harde stem laten zij van zich horen en kun je slechts één conclusie trekken: zij waren en zijn nog altijd de baas!

En abuelo.......die laat zijn schalkse oogjes nog steeds alle kanten op vallen.

Saludos.