Mijn Verhaal (10)

Dit verhaal is geschreven door Happy Mom Sasha, lees hier haar bio.

Ik staar naar het plafond en zie dat er kleine barstjes zitten bij de hoek waaronder het bed staat. In de badkamer hoor ik dat de kraan wordt dicht gedraaid en dan komt Jack naar buiten terwijl hij zijn overhemd in zijn broek stopt. “Sorry lieve Sas dat ik zo snel weer weg moet, dit voelt heel erg verkeerd.“

Hij doelt daarmee op het feit dat hij mij in het grote bed achterlaat, ’s avonds laat, terwijl hij de benen neemt en beneden de hotelkamer betaalt. Zachtjes schud ik mijn hoofd. “Het is niet erg, echt niet.” En ik meen het ook. Jack is niet mijn echtgenoot, we hebben geen verplichtingen naar elkaar. Wel goed fatsoen, maar goed hij kan er ook niet zo veel aan doen dat hij zijn dochter onverwacht op moet halen.

Terwijl hij zich verder aankleedt, kletsen we nog wat over koetjes en kalfjes en terwijl ik naar hem kijk, merk ik dat mijn gevoel voor hem met de week sterker wordt. Ik weet niet wat ik daarmee moet. Daarbij overvalt mij ineens het gevoel dat ik kreeg toen ik de woorden van de collega van Rogier op het papier zag staan. Blijkbaar laat Rogier mij niet zo koud als ik al die maanden dacht. Het lijkt wel een slechte film waarin zit. Mijn emoties gaan van boven naar beneden en weer terug.

Ik schrik op uit mijn gemijmer als ik Jack mijn naam hoor zeggen. “Sas, ik ga. En oh ja, over volgende week; ik kan dan niet want mijn buurman geeft een feest voor zijn 45ste verjaardag in een cafe in de stad. Café de Blikker, ken je dat?” Vaag komt de naam van het cafe mij bekend voor maar ik haal mijn schouders op en antwoord ontkennend. “Wanneer zie ik je dan”, vraag ik met een klein stemmetje. Lachend komt hij op mij afgelopen en terwijl hij mij een lange zoen geeft, zegt hij: “misschien kunnen we binnenkort samen een nachtje weg?” En terwijl hij dit voorstelt, weet ik al dat ik ja ga zeggen en een smoes moet gaan bedenken voor Rogier. Na een laatste kus gaat hij weg en zink ik terug in de kussens. Maar niet voor lang want ineens schiet ik omhoog: Ja, cafe de Blikker, nu weet ik het weer. Rogier en ik hebben daar volgende week dinsdag ook een feest. Van zijn collega die 45 wordt…..