Mijn verhaal (13)

Dit verhaal is geschreven door Happy Mom Sasha, lees hier haar bio.

Ik maak mijn polsen nat onder de kraan van de veel te krappe wc in cafe de Blikker. Buiten klinken de doffe dreunen van een beat, maar hier binnen in de wc is het stil. Ik staar in de spiegel en kijk naar mijn ingevallen wangen.

Mijn gedachten dwalen terug naar amper 5 minuten geleden toen ik mij omdraaide en recht in de blauwe ogen van Jack keek. Geamuseerd had hij mij aangekeken, bijna alsof hij benieuwd was hoe ik mij uit deze situatie ging redden. Gelukkig had ik mij snel weten te herpakken en Rogier en Jack aan elkaar voorgesteld waarbij ik Rogier had uitgelegd dat Jack de vader was van een van mijn vroegere mentor leerlingen. Ik had Rogier zijn opgetrokken wenkbrauw genegeerd - “hoezo zou een vader van een vroegere mentor leerling je van achteren aan de bar herkennen?” hoorde ik hem denken - en was een gesprek over koetjes en kalfjes begonnen. Maar mijn trillende handen verraadden mijn zenuwen en al snel had ik mij geëxcuseerd en was ik naar de wc gevlucht waar ik nu vermoeid in de spiegel sta te kijken.

Ik had dit kunnen weten en toch was ik vanavond gekomen. Het voelt bijna alsof ik betrapt wil worden door Rogier. Mijn gedachten tuimelen over elkaar heen in mijn hoofd en ik weet niet meer wat ik moet of wil voelen. Alles lijkt wazig, alsof ik dronken ben terwijl ik net aan mijn tweede drankje bezig was. Ineens overvalt een enorme heimwee mij; ik wil naar huis, naar mijn kinderen en mijn veilige omgeving. Ik haal diep adem, recht mijn rug en stap de wc uit; de harde muziek in. Bijna meteen voel ik een hand op mijn arm die mij de hoek omtrekt, naar de sigarettenautomaat.

Het is Jack die mij doordringend aankijkt. “Ik dacht niet dat je echt zou komen”, lacht hij naar me terwijl hij zijn hand op mijn billen legt. Hij wil me een zoen geven maar ik draai mijn hoofd weg. “Sorry Jack, ik kan dit niet meer. Het is teveel, ik ben zo in de war en het enige wat ik zeker weet is dat ik nu naar huis wil.” Verbaasd kijkt Jack mij aan. “Wat bedoel je? We hebben het toch fijn samen? Waarom kom je dan in godsnaam hier naartoe?” Boos kijkt hij mij aan en ik weet niks meer te zeggen. Ik kijk in zijn blauwe ogen, ruik zijn aftershave en zie zijn verzorgde nagels maar ineens weet ik heel zeker dat ik niet bereid ben mijn veilige thuis, mijn gezin en mijn man, op te geven voor deze man. Hij is heerlijk, intelligent en teder maar tot hier en niet verder. “Ik leg het je volgende week uit, ok? Ik moet nu gaan.” En zacht pak ik zijn gezicht vast en zoen hem intens, voor de laatste keer. Ik kijk nog 1 keer in zijn ogen en draai mij dan om.. En daar staat Rogier.