Mijn verhaal (14)

Dit verhaal is geschreven door Happy Mom Sasha, lees hier haar bio.

Ik sta aan de grond genageld en kan alleen maar naar hem kijken. Ik heb Rogier nog nooit zo boos en tegelijkertijd zo gekwetst zien kijken. En zie ik daar ook een zweem van schuldgevoel over zijn gezicht glijden?

Veel tijd heb ik niet om er over na te denken want Rogier beent weg. Ik wil achter hem aan gaan maar Jack houdt mij tegen. “Sas, laat hem gaan. Hij weet het nu toch.” Geïrriteerd schud ik zijn arm van mij af en snauw hem toe: “je hebt geen idee waar je het over hebt. Laat me met rust.” En zonder Jack nog een blik waardig te gunnen, loop ik terug het drukke cafe in, graai mijn jas van de barkruk en baan mij een weg naar de uitgang. Eenmaal buiten kijk ik links en rechts de grachten af of ik Rogier zie. In de verte zie ik hem lopen richting de auto en ik besluit er achteraan te gaan.

Het is koud voor deze tijd van het jaar en snel doe ik mijn jas aan. “Rogier, Rogier, wacht”, schreeuw ik terwijl ik achter hem aan hol. Maar hij loopt stug door . Verbeten ren ik verder en als ik bij hem kom, stopt hij eindelijk. Met een kille blik kijkt hij mij aan terwijl ik hijgend sta bij te komen. “Ik ga naar huis Sas en jij gaat niet mee. Je regelt maar een hotel of je slaapt bij je vriendje, maar ik wil je niet thuis hebben. “ Ik kijk hem aan en ineens word ik woedend. “Godverdomme Rogier, achterbakse eikel. Dus jij mag wel een affaire met een domme, blonde doos van kantoor hebben maar ik niet?” Verschrikt stapt Rogier achteruit en ik zie dat ik raak heb geschoten.

Ergens dacht ik nog dat ik het misschien bij het verkeerde eind had, dat het kladje voor iemand anders was bedoeld. Maar nu ik hem daar zo betrapt zie staan, zakt de moed mij in de schoenen. Even zeggen we niks maar dan herpakt Rogier zich. “Waar heb je het over?” Vermoeid zucht ik: “nu is niet de tijd om je van de domme te houden. Ik heb een briefje in onze prullenbak gevonden waarop staat dat je sexy bent als je aan het werk bent en 2 plus 2 bij elkaar opgeteld. Ik weet dat je een affaire hebt met Katie.” Rogier buigt zijn hoofd en kijkt dan weer op. “Ja, ik had een affaire met Katie. Heel kort maar het is wel gebeurd. Dat papier wat jij gevonden hebt is van een paar weken geleden. Een paar dagen daarna heb ik er een einde aan gemaakt. Ik voel niks voor haar.“ Even haalt hij adem en dan gaat hij verder: “ik was eenzaam. Ik weet hoe cliché het klinkt maar jij en ik….we zijn uit elkaar gegroeid. Geen geliefden meer en mijn gevoel voor jou werd steeds minder. Wordt steeds minder.”

Na die woorden kijkt hij mij aan en ik hap naar adem. Die laatste zin komt als een mokerslag binnen. Ja, een affaire is tot daar aan toe maar blijkbaar houdt Rogier niet meer van mij. Ik voel de tranen opwellen en veeg ze driftig weg. ”En jij?, vraagt Rogier. “Wat is jouw verhaal?” En in het kort vertel ik hem over mijn ontmoeting met Jack en de gevolgen daarvan. Ik besef mij hoe bizar deze situatie is: een, voorheen gelukkig getrouwd, stel staan hun affaires op te biechten om 11 uur ’s avonds aan de gracht onder een lantaarnpaal.

En ondanks alle misere moet ik daar even om glimlachen; het lijkt wel een slechte film. Rogier merkt het op en vraagt waarom ik moet lachen. Ik antwoord: ”had jij dit ooit gedacht, zoveel jaar geleden? Dat we ons huwelijk op straat zouden analyseren? En jij mij vertelt dat je niet meer van mij houdt en ik er eigenlijk op deze avond achter kom hoeveel ik wel van jou hou?” Ik kan mijn tranen niet langer meer onderdrukken en barst in snikken uit. Voorzichtig doet Rogier een stap naar mij toe en neemt mij dan in zijn armen. Diep snuif ik zijn geur op.

Dan maakt hij zich los van mij en kijkt mij aan. “Sorry Sas, ik ga nu naar huis. We praten morgen wel verder maar ik kan niet helpen hoe ik mij voel. Gaat het lukken om ergens te slapen?” Verslagen knik ik en na een vluchtige kus op mijn voorhoofd draait hij zich om en loopt naar de auto. En terwijl ik mijn man, van wie ik zoveel hou, nakijk voel ik hoe mijn leven als een kaartenhuis in elkaar stort.