Mijn verhaal (15)

Dit verhaal is geschreven door Happy Mom Sasha, lees hier haar bio.

3 maanden later

Tevreden klik ik de koffers dicht en zet ze in de gang. In gedachten laat ik nog eens de check lijst door mijn hoofd gaan om te zien of ik alles heb ingepakt. De zwembroeken van Tom en Ben, mijn bikini….verder kom ik niet want ik hoor bekende voetstappen de trap op komen. Ik draai mij om naar de slaapkamerdeur en op hetzelfde moment komt Rogier binnen.

Hij kijkt naar de koffers en kijkt dan naar mij. Een lach breekt door op zijn gezicht en mijn hart maakt een sprongetje. “Heb je mijn zwembroek ook ingepakt of alleen je eigen kledingkast in die koffers geleegd?” Met een knipoog draait hij zich weer om. Ik pak zijn arm en trek hem naar mij toe. “Ik heb een hele kleine Speedo in je koffer gedaan”, fluister ik. Met stoute ogen kijkt Rogier mij aan en trekt mij verder naar zich toe. Onze lippen vinden elkaar als vanzelf en ik sla mijn armen stevig om hem heen. Tom zijn gegil brengt ons weer terug in de werkelijkheid en gearmd lopen we naar beneden. “ Ben, hou op. Dat is mijn trein”, gilt Tom als we de keuken inlopen. De jongens hebben ruzie en rennen achter elkaar aan. “Nou jongens”, zeg ik, “zullen we ophouden met ruzie maken want de taxi is er zo om ons naar Schiphol te brengen.”

Meteen is het stil en rennen de jongens naar de kapstok om hun jassen te pakken. Snel loop ik nog even naar boven om de laatste dingen te doen en ondertussen dwalen mijn gedachten af naar die bewuste nacht op de gracht. Wat zijn er veel dingen veranderd, denk ik met een glimlach op mijn gezicht. Rogier was na die nacht een paar weken bij zijn ouders gaan logeren om zijn gevoelens voor mij op een rijtje te krijgen. We zagen elkaar nauwelijks en alleen als de kinderen erbij waren. Ik had gemerkt dat die ruimte mij ook goed uitkwam.

Ik had eindelijk tijd om goed naar mezelf, mijn huwelijk en Jack te kijken en was tot de conclusie ( samen met een therapeut) gekomen dat ook ik niet lekker in mijn vel had gezeten. Rogier en ik waren elkaar door het drukke gezinsleven, en alles wat daarbij komt kijken, uit het oog verloren. Ik merkte dat mijn gevoel voor Rogier helemaal niet weg was, zoals ik dacht, maar sluimerend op de achtergrond altijd aanwezig was geweest. Jack was een tijdelijke oplossing geweest voor mijn onrust. Het had de stemmen in mijn hoofd gesust als ik met hem in bed lag en ik had mij ontzettend begeerd gevoeld door hem. Iets wat ik bij Rogier niet meer vond. Jack had ik nog 1 keer gezien; we hadden gepraat en ik had hem uitgelegd waar ik mee zat. Hij was boos geweest en had niet naar mij willen luisteren. Toen ik die boze, zelfs enigszins agressieve, kant van hem zag was ik nog verder van hem afgedreven. Ik besefte des te meer dat dit niet de man was met wie ik verder wilde. Dan liever alleen blijven. Ik had nog een paar keer een appje van hem gekregen maar daar had ik verder niet op gereageerd en het leek alsof hij het opgegeven had.

Rogier en ik waren ook samen in therapie gegaan en dat was heel fijn geweest. De details doen er nu niet meer toe maar na een paar weken merkte ik dat Rogier liever werd, meer aandacht voor mij kreeg en langer dan nodig was rondom het huis bleef dralen als hij de kinderen kwam halen. Katie had ontslag genomen op kantoor en was vertrokken naar het zuiden van het land. Wat tot mijn opluchting een hele prettige bijkomstigheid was.

Na een paar goede gesprekken, wat flessen wijn en veel tranen besloten Rogier en ik een paar weken geleden de draad weer op te pakken. Of opnieuw te beginnen; ik weet niet welke van de twee het is. We hebben elkaar weer gevonden op elk gebied. En nu….eindelijk gaan we lekker met elkaar op vakantie. Even wat zon pakken in deze donkere maanden. Ik draai mij om en alles is boven klaar. Met een vrolijk vakantie gevoel loop ik de trap af. De kinderen zitten al in de taxi en Rogier checkt nog een laatste keer of de deur naar de tuin dicht is. We kijken elkaar aan en ik ben intens dankbaar dat we deze doorstart kunnen maken. Voor de kinderen maar met name voor elkaar. Ik hou van hem, mijn man. Rogier doet het alarm erop en gearmd stappen we de voordeur uit, de zon tegemoet.

Dit was de laatste aflevering van Sasha