Nieuwe fase

Dit verhaal is geschreven door Happy Mom Angeline, lees hier haar bio.

Vandaag heb ik het officiële bericht ontvangen dat ik ben geslaagd voor de opleiding tot verpleegkundige. Het is gewoon gelukt. Echt bizar! Wat een rollercoaster is het geweest de afgelopen maanden. Er is veel gebeurd. Ik moest natuurlijk afstuderen, een portfolio afmaken en eindexamen gesprek voeren.

In die laatste weken kwam daar ook nog eens een vacature voorbij van de baan die ik mijn hele leven al wil. Als obstetrie verpleegkundige werken in het ziekenhuis. Ik werd getagd door een klasgenoot, we hadden er juist de dag ervoor nog over gehad. Wat als we ons diploma op zak hebben? Wat wil je dan, wat is je droombaan? Ik dacht; deze kans moet ik met beide handen aangrijpen en dat heb ik gedaan.

Half december kwam de vacature vrij, ik heb meteen een bericht gestuurd en een officiële motivatiebrief. Vrijwel dezelfde dag nog kreeg ik een enthousiaste reactie terug dat ik zou worden meegenomen in de selectieprocedure en dat ik de tweede week van januari meer zou horen.

Ik heb mijn portfolio ingeleverd op school maar daar zat twee weken vakantie tussen en dus moest ik 4 weken wachten op het eindoordeel. Wat een spannende weken waren dat! Ik werd uitgenodigd op gesprek, de dag nadat ik mijn eindexamen gesprek had gehaald op school. Wat een spanning allemaal, maar ik had niets te verliezen en zo ging ik ook dit gesprek in.

Het gesprek was leuk, gezellig en ik ging met een goed gevoel de afdeling weer af. De volgende dag zou ik meer horen. De hele dag zat ik in spanning, want ja, het voelde goed maar zouden zij dat ook zo hebben ervaren? Het eind van de middag kreeg ik het verlossende telefoontje: ze willen mij graag in hun team hebben! Wow! Zo blij ben ik! 2020 is voor mij begonnen met een diploma op zak en met de baan die ik al vanaf mijn 15e graag wil hebben. Ik ben een gelukkig mens!

Niet alleen voor mij breekt er een nieuwe fase aan, maar ook voor onze lieve Nena. Nena is namelijk 4 jaar geworden en mag naar de basisschool. Vooraf mocht ze al 6 keer komen wennen. Ze had er zin in. De allereerste keer wennen vond ze zo leuk dat ze meteen de hele dag naar school wilde gaan.

In de weken daarop mocht ze 1 dag per week komen om te wennen. Nena nam afscheid op de peuterspeelzaal en toen was het zo ver, de grote dag dat ze echt naar de basisschool mocht. Onze jongste dochter is geen peuter meer, maar een echte kleuter. Ze stond maandagochtend letterlijk te springen van ongeduld, zo graag wilde ze naar school.

Nou, daar ging ze hoor. En hoewel ik zag dat het goed ging, bleef ik stiekem buiten nog zeker 15 minuten kijken. “Kijk haar dan zitten, onze kleine uk”. Ik voelde me trots en klein beetje voelde ik de tranen achter mijn ogen. Kleine meisjes worden groot.

Toen ik haar ’s middags van school kwam halen en vroeg hoe haar dag was, zei ze: “Leuk, leuk, leuk.” Nou dat was een goed begin. Kom maar op met dit nieuwe jaar en deze nieuwe fases. Wij kunnen dit wel.