One year ago: Op wereldreis met onze dreumes - Deel 1 Het vertrek

Dit verhaal is geschreven door Happy Mom Karlijn, lees hier haar bio.

Precies een jaar geleden stonden in de woonkamer twee grote koffers, twee rugzakken en nog twee volle handtassen ingepakt klaar. In de handbagage zat onder andere een kussentje en dekentje, reserve kleertjes voor de kleine boef en voor het eerste deel van de reis alle zelfgemaakte hapjes. Ik had me toen niet kunnen indenken wat voor avonturen ons allemaal nog te wachten stonden en hoe de wereld zou veranderen vlak na onze thuiskomst.

Een paar maanden voorafgaand aan ons vertrek hadden mijn man Stephen en ik de knoop doorgehakt, we zouden op reis gaan. Daarna ging het in een stroomversnelling. In een paar maanden tijd hebben we alles geregeld. Het ging me vooraf eigenlijk iets te snel allemaal. Er moest zoveel geregeld worden, zowel qua werk als voor de reis; vliegickets boeken, de eerste accomodaties boeken, zorgvuldig een medicijnen- en EHBO kit samenstellen, de camper regelen, inentingen halen, EHBO cursus volgen. En allerlei dingen voor thuis; via mijn beste vriendin vonden we een geweldige huurster voor ons huis. Dus in de weken voordat we weggingen werd het huis ook flink onder handen genomen. De babyspullen werden opgeruimd en elk hoekje en gaatje werd flink schoongemaakt. We hadden zoveel mogelijk tijd doorgebracht met familie en vrienden. We vertrokken pas aan het einde van de middag naar Schiphol omdat we bewust een avondvlucht hadden geboekt naar Bali. Toen het vliegtuig om 21.00 uur opsteeg, viel Phelim al op schoot in slaap. Toen het signaal voor ´gordels vast´uitging, kon ik de kleine man lekker comfortabel maken en op de grond voor mijn voeten leggen. Hij was toen ruim 1 jaar oud en we maakten ons niet zo druk over de vlucht omdat we al twee keer eerder met hem hadden gevlogen. Dat waren ook lange internationale vluchten, om onze familie in Canada op te zoeken. We vonden het natuurlijk wel een lange zit voor zo´n kleine man, maar het vooruitzicht dat we 4 maanden op reis zouden gaan en leuke dingen gingen doen, maakte het goed. 17 uur duurde de reis naar Bali, via Singapore. We hadden onze blik op oneindig gezet. Het eerste deel ging prima omdat Phelim zijn nacht inging en nog best wat had geslapen. Het tweede deel was pittiger want hij werd het wel een beetje zat en slapen lukte niet meer zo goed.

Wat waren we blij om op Bali aan te komen en uit het vliegtuig te stappen. Het was al donker buiten, het klimaat erg warm en vochtig en op het vliegveld van Den Passar was het behoorlijk druk toen we de aankomsthal inliepen. Het was de eerste keer voor mij in Azië.

We keken vanuit de taxi onze ogen uit over de drukke straten en vele mensen op scooters. Phelim zat los op schoot in de taxi en was klaarwakker.

Door onze taxichauffeur werden we afgezet bij onze accomodatie in Canggu.

Het zwembad met lichtjes, de mooie tuin met bloemen en de open woonkeuken zagen er zo gezellig uit om nog even te zitten maar Stephen en ik wilden niets liever dan naar bed. We vermoedden dat Phelim zo moe zou zijn dat hij graag zou gaan slapen. Ik liet Phelim aan de borst in slaap vallen en weg was hij naar dromenland. Heerlijk, nu konden wij ook gaan liggen. Maar eerst maakte ik nog een foutje door hem weg te leggen in het ledikantje naast ons bed. Daar was hij mooi niet van gediend in deze nieuwe omgeving. Hij zette het op een huilen en ik vreesde dat we iedereen in het complex zouden wakker maken. Slapen zat er voor ons helaas nog niet in.

We waren helemaal stuk, maar er zat niets anders op dan voor een beetje afleiding te zorgen en toch alvast een duik te nemen in het zwembad. De kleine man had de grootste pret. Dit was waarschijnlijk meer in de richting van wat hij in gedachten had. Eenmaal in het water vonden we de situatie eigenlijk ook wel grappig en een mooie manier om onze reis in te luiden. Na het zwemmen konden we alledrie lekker slapen.... in hetzelfde bed. En dromen over alle avonturen die nog voor ons lagen.