Oppassen

Dit verhaal is geschreven door Happy Mom Lin, lees hier haar bio.

Een dochter die trouwt, wat een feest is dat! We hebben het leven gevierd; een heerlijke dag met veel lieve en grappige speeches waar wij als trotse ouders naar mochten luisteren met als afsluiting een denderend dansfeest. En deze Nomi houdt van dansen als geen ander; even alles vergeten, blijde gezichten en hopsende en springende mensen om je heen. Heerlijk! En na deze gelukkige en stralende dag mochten wij als kers op de taart nog oppassen op de twee kleintjes van mijn dochter; 7 en 3 jaar oud.  

Eerlijkheidshalve gebiedt mij te zeggen dat ik best wel onzeker was of wij dat wel zouden kunnen. Er is een verschil tussen een dag oppassen of enkele uurtjes, maar nu waren het 6 dagen. Even snuffelen aan elkaar, grenzen trekken, troosten omdat papa en mama weg zijn en niet direct terugkomen, spelletjes doen, lekker badderen, voorlezen en vooral op tijd het bedje in. Ja ook voor ons als opa en oma want dat hele donkere, vroege opstaan hebben we al heel lang niet meer gedaan.

Maar wat heb ik genoten van alles! De leuke kinderkamertjes en de spelletjes

met kleindochter die ook zo graag wil winnen. De tekeningen maken voor papa en mama als zij thuiskomen, het bos waar een toverkonijn woont die op allerlei plekjes M&M’s had verstopt. Wij verzamelden daar bladeren en takken die later geplakt werden op papier en met glitters versierd.

Of Opi die languit mee broem-broem deed met kleinzoon en ging wandelen of fietsen omdat hij dat zo graag wilde.  En filmpjes kijken over draakfiguren; “mag het geluid iets zachter, lieverdjes”. En lekker veel eten en ‘savonds een boekje waarna de kinderen heerlijk gingen slapen. Later op de avond ging ik nog even kijken hoe lief zij lagen te slapen.

De laatste dag kwam het grote missen toch bovendrijven en vielen er traantjes maar gelukkig nog één nachtje slapen en dan...! De stralende blijde gezichten van de ouders, van de kindjes en van ons omdat het een heerlijke aantal dagen waren geweest voor iedereen. ( Zelfs de wasjes en strijkjes vond ik leuk!)

Het grootste geschenk voor ons was het vertrouwen dat wij van onze dochter en schoonzoon kregen om dit te doen. Maar ook het rugtasje van onze kleinzoon op de koffers want hij ging met ons mee terug naar Spanje en onze kleindochter die wil dat wij maar “ gewoon terugkomen naar Holland.” En ik....ik mocht weer even kind zijn met deze kleintjes, 6 dagen lang, en viel ook ‘s avonds moe en tevreden in diepe slaap.

Hasta pronto, hasta la proxima vez.